×

قانون مالیات بر شرکتها و تجارت و غیره

قانون مالیات بر شرکتها و تجارت و غیره

قانون-مالیات-بر-شرکتها-و-تجارت-و-غیره
ماده 1 - از تاریخ اجرای این قانون مالیاتهای ذیل به میزان و ترتیبی
که در مواد آتیه ذکر می شود ماخوذ خواهد شد.
ماده 2 - شرکتهای انتفاعی و کارخانجات به استثنای بانکها و سایر
موسسات صرافی
الف - در صورتی که مرکز اصلی آنها در ایران باشد - از پنج هزار تومان
تا صد هزار تومان عایدات خالص سالیانه خود صدی سه 3%
از صد هزار و یک تومان تا یک میلیون عایدات خالص سالیانه نسبت به مازاد
صد هزار تومان صدی سه و نیم 5/3%
از یک میلیون و یک تومان به بالا نسبت به مازاد از یک میلیون تومان صدی
چهار 4% مالیات خواهند داد.
ب - در صورتی که مرکز اصلی آنها در خارج ایران باشد - از عواید خالص
که از عملیات یا محصولات به دست آمده در ایران تحصیل می شود (به تناسبی که
فوقا ذکر شد) مالیات خواهند پرداخت .
تبصره - عایدات خالص عبارت است از مجموع عایدات پس از وضع مخارجی که
برای تحصیل آن عایدات شده است .
ماده 3 - بانک ها و سایر موسسات صرافی و فروشندگان بروات به تناسب نیم
در هزار از بروات و اوراق تجارتی که می فروشند مالیات تمبر خواهند پرداخت .
تمبر مبالغ کمتر از صد تومان معادل با ده شاهی خواهد بود.
برای هر ورقه چک (بدون رعایت مبلغ ) یک صد دینار مالیات تمبر خواهند
پرداخت
ماده چهارم - تجار به ترتیب ذیل مالیات جواز خواهند داد:
الف - تاجر درجه اول سالیانه 250 تومان
ب - تاجر درجه دوم سالیانه 150
ج - تاجر درجه سوم سالیانه 80
د - تاجر درجه چهارم سالیانه 30
تبصره 1 - تاجر درجه اول کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از شصت
هزار تومان باشد.
تاجر درجه دوم کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از چهل هزار تومان و
منتهی شصت هزار تومان باشد.
تاجر درجه سوم کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از بیست هزار تومان و
منتهی چهل هزار تومان باشد.
تاجر درجه چهارم کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از پنج هزار تومان
و منتهی بیست هزار تومان باشد.
تبصره 2 - تاجری که میزان فروش سالیانه اش از پنج هزار تومان تجاوز
نمی کند از پرداخت مالیات معاف است .
ماده 5 - اصناف به ترتیب ذیل مالیات خواهند داد:
الف - صنف درجه اول سالیانه 100 تومان
ب - صنف درجه دوم سالیانه 48 تومان
ج - صنف درجه سوم سالیانه 18 تومان
تبصره 1 - صنف درجه اول کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از چهل
هزار تومان باشد.
صنف درجه دوم کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از بیست هزار تومان و
منتهی چهل هزار تومان باشد.
صنف درجه سوم کسی است که میزان فروش سالیانه اش بیش از پنج هزار تومان و
منتهی بیست هزار تومان باشد.
تبصره 2 - صنفی که میزان فروش سالیانه اش از پنج هزار تومان تجاوز
نمی کند از پرداخت مالیات معاف است .
ماده 6 - دلال و حق العمل کار به ترتیب ذیل مالیات خواهند داد.
حق العمل کار و دلال درجه اول سالیانه 100 تومان
حق العمل کار و دلال درجه دوم سالیانه 50 تومان
حق العمل کار و دلال درجه سوم سالیانه 30 تومان
تبصره 1 - حق العمل کار و دلال درجه اول کسی است که واسطه معامله بیش از
100 هزار تومان در سال باشد.
حق العمل کار و دلال درجه دوم کسی است که واسطه معامله بیش از 50 هزار تومان
و منتهی 100 هزار تومان باشد.
حق العمل کار و دلال درجه سوم کسی است که واسطه معامله بیش از 30 هزار تومان
و منتهی 50 هزار تومان باشد.
تبصره 2 - حق العمل کار و دلالی که واسطه معامله کمتر از سی هزار تومان
باشند از پرداخت مالیات معاف خواهند بود.
ماده 7 - وکلای عدلیه و اطبا به تناسب ذیل مالیات خواهند داد:
سالیانه در تهران در ایالات و ولایات
الف - طبیب و وکیل درجه اول سالیانه در تهران 120 تومان 60
ب - طبیب و وکیل درجه دوم سالیانه در تهران 48 تومان 24
ج - طبیب و وکیل درجه سوم سالیانه در تهران 6 تومان 3
ماده 8 - طبقات مذکور در مواد 4 و 5 و 6 و 7 برای اشتغال به مشاغل خود
باید جواز تحصیل نمایند و مبالغ مذکوره در آن مواد به عنوان حق جواز اخذ
خواهد شد هر یک از افراد طبقات مذکوره در مواد 4 و 5 مکلف هستند
اظهارنامه ای که حاکی از میزان فروش سال قبل و مشخص درجه بندی آنها خواهد
بود به مالیه محل بدهند.
افراد طبقات مذکوره در ماده (7) درجه خود را در ضمن اظهارنامه ای که
خواهند داد معین می نمایند.
اشتغال به مشاغل مذکوره در مواد 4 و 5 و 6 بدون تحصیل جواز ممنوع بوده و
متخلفین به جریمه ای معادل دو برابر حق جواز محکوم خواهند شد.
ماده 9 - کسانی که از عواید مملکتی و بلدی ایران حقوق می گیرند به
استثنای نظامیان و صاحب منصبان امنیه و نظمیه و کسانی که از صندوق تقاعد
استفاده می کنند به تناسب ذیل مالیات خواهند داد:
الف - هر کس بیش از 35 و منتهی پنجاه تومان حقوق ماهیانه می گیرد نیم درصد
از کل حقوق .
ب - هر کس بیش از پنجاه و منتهی صد تومان حقوق ماهیانه می گیرد نسبت به
مازاد یک و نیم درصد.
ج - هر کس بیش از صد و منتهی دویست تومان حقوق ماهیانه می گیرد نسبت به
مازاد دو درصد.
د - هر کس بیش از دویست تومان حقوق می گیرد نسبت به مازاد چهار درصد.
ماده 10 - کسانی که عایداتی از غیر منابع مذکوره در مواد فوق دارند در
صورتی که عایدات خالص سالیانه آنها بیش از پانصد تومان باشد به تناسب ذیل
مالیات خواهند داد:
الف - پانصد تومان تا هزار تومان عایدات خالص سالیانه صدی یک نسبت به
مازاد پانصد تومان .
ب - از دو هزار و یک تومان تا شش هزار تومان عایدات خالص سالیانه نسبت به
مازاد صدی دو.
ج - از شش هزار و یک تومان عایدات خالص سالیانه به بالا نسبت به مازاد صدی
سه .
تبصره 1 - عوائدی که مطابق قانون مالیات املاک اربابی مصوب 20 دی ماه
1304 حاصل می شود محکوم به تادیه مالیات مذکوره در این ماده نبوده و مطابق
قانون مذکور مالیات تادیه خواهند نمود - مالیات اغنام و احشام که مطابق
قانون مصوب 21 مرداد 1307 ملغی است کماکان ملغی خواهد بود.
تبصره 2 - مادام که مالیات مستغلات مخصوص به بلدیه ها است عوائد حاصله
از مستغلات مشمول این قانون نخواهد بود.
ماده 11 - نمایندگان سیاسی و قنسولی خارجه در ایران از پرداخت مالیات
مذکوره در ماده 10 این قانون معاف خواهند بود.
ماده 12 - هر شرکت یا موسسه ای مکلف است در فروردین ماه هر سال صورتی
از اسامی مستخدمین و اجزا خود که میزان حقوق یا مزد سالیانه آنها از
پانصد تومان تجاوز می کند به مالیه محل صورت بدهد و شرکت یا موسسه مذکوره
برای مدتی که مستخدمین و اجزا فوق الذکر در خدمت آنها هستند مسئول وصول و
ایصال مالیات آنان خواهد بود.
ماده 13 - مشمولین مواد 2 و 10 مکلف هستند تا آخر سال به تناسب عایدات
سالیانه خود مالیات قانونی را بپردازند مشمولین مواد 4 و 5 و 6 و 7 مکلف
هستند تا 15 خرداد هر سال اظهارنامه داده تحصیل جواز نمایند. میزان
مالیات مشمولینی را که تا مواعد مقرره فوق اظهارنامه نداده اند مالیه معین
خواهد کرد و در این صورت هیچ گونه اعتراضی به میزانی که مالیه معین کرده
است از طرف مشمول پذیرفته نخواهد شد مگر آنکه عذر موجه داشته و با مدارک
کافیه آن را نزد مالیه محل اثبات نماید.
ماده 14 - کسانی که برای فرار از مقررات این قانون پایه مالیات خود را
کمتر از واقع قلمداد کنند پس از اثبات امر به ترتیبی که در ماده 15 مذکور
است معادل دو برابر مالیاتی که بایست پرداخته شود خواهند پرداخت .
تبصره - تفتیش در دفاتر و اوراق و محاسبات تجارتی و شخصی برای تعیین
پایه مالیات اکیدا ممنوع است .
ماده 15 - هر گاه بین مالیه و مودی مالیات راجع به میزان عایدات
اختلافی حاصل شود به جز در مورد مذکور در ماده 13 این قانون هر یک از
طرفین حق دارند به کمیسیونی که مطابق ترتیب مشروح در ماده 10 قانون موسوم
به قانون مالیات املاک اربابی و دواب (مصوبه 20 دی ماه 1304) تشکیل خواهد
شد رجوع نمایند و رای اکثریت کمیسیون قاطع است .
ماده 16 - مالیاتهای مقرره در این قانون از اول سال 1309 ماخوذ خواهد
شد.
این قانون که مشتمل بر شانزده ماده است در جلسه دوازدهم فروردین ماه یک
هزار و سیصد و نه شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر

نوع : قانون

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1309/01/12

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.