×

قانون موافقتنامه همکاری های علوم و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری هند

قانون موافقتنامه همکاری های علوم و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری هند

قانون-موافقتنامه-همکاری-های-علوم-و-فناوری-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-ودولت-جمهوری-هند

وکیل


شماره 86918                                                      26/11/1382
حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای سیدمحمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
        لایحه شماره 28107/29080 مورخ 22/5/1382دولت در مورد موافقتنامه همکاری های  علوم و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران  و دولت جمهوری هند که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 23/10/1382 مجلس شورای اسلامی عینا تصویب و به تایید شورای نگهبان رسیده است، در اجرای  اصل یکصد و بیست و سوم ( 123 ) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال می گردد.
رییس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
  شماره65124                                                    2/12/1382
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
        قانون موافقتنامه همکاری های علوم و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری هند که درجلسه علنی روز سه شنبه مورخ  بیست و سوم دی ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی  تصویب  و در تاریخ14/11/1382 به تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 86918 مورخ26/11/1382 واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می گردد.
رییس جمهور - سید محمد خاتمی
  قانون موافقتنامه همکاری های  علوم و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری هند
        ماده واحده - موافقتنامه همکاری های  علوم وفناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران  ودولت جمهوری هند مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده به شرح  پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
  بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری های  علوم و فناوری بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری هند
        دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری هند ( که از این پس طرفین خوانده می شوند ) ، با یادآوری یادداشت تفاهم همکاری در زمینه علوم و فناوری که طی بازدید نخست وزیر هند از جمهوری اسلامی ایران  در تاریخ31/6/1372 ( 22سپتامبر1993 ) در تهران به امضاء  رسیده است،  همچنین  با اشاره به اولین نشست گروه کاری مشترک که به عنوان پیگیری پیشنهادات ارائه شده در هشتمین  نشست  کمیسیون  مشترک ایران و هند که در تاریخ 30/9/1374 تا 1/10/1374 ( 22 - 21 دسامبر1996 ) تشکیل شد، با علم به این مطلب که اعلامیه مشترک همکاری های  علمی و فناوری در سطح وزارتخانه ای در تهران در تاریخ 17/8/1381 ( 8نوامبر2002 ) امضاء شد، با تمایل به انعقاد موافقتنامه بین الدولی درزمینه همکاری های علوم و فناوری، به شرح زیر موافقت نموده اند.
        ماده 1 - طرفین سطح همکاری ها در زمینه علوم و فناوری بین طرفین را برمبنای برابری و منافع متقابل ارتقاء  خواهند بخشید و با توافق  دو جانبه زمینه های  مطلوب چنین همکاری هائی را با در نظرگرفتن تجارب دانشمندان، دانشگاهیان و متخصصین فناوری کشورشان ( که از این پس«کارشناسان» خوانده می شوند ) و همچنین امکانات و فرصت های موجود و قابل دسترسی تعیین خواهند نمود.
        زمینه های زیر به عنوان گامهای آغازین  این همکاری مورد توافق قرار گرفتند:
        الف - فناوری ارتباطات و اطلاعات.
        ب - انرژی.
        پ - فناوری صنعتی.
        ت - محیط زیست.
        ث - تحقیقات مواد اولیه دارویی.
        ج - فناوری  غذایی.
        چ - توسعه  پایدار.
        ح - فناوری اطلاعات.
        خ - بیوتکنولوژی.
        د - یا سایر زمینه هایی که با مشاوره متقابل طرفین معین می شود.
        ماده 2 - همکاری های بین طرفین در زمینه های علوم و فناوری ازطریق موارد زیرمحقق می شود:
        الف - بازدیدها و تبادل کارشناسان.
        ب - برگزاری هم اندیشی ها ( سمینارها ) و کارگاههای علمی و فناوری مشترک.
        پ - آموزش کارکنان علمی و فناوری.
        ت - راه اندازی طرحهای مشترک در زمینه علوم و فناوری.
        ث - تبادل اطلاعات و اسناد علمی و فناوری.
        ج - همکاری و تبادل تجربیات مربوط به ساختارهای  علوم وفناوری.
        چ - همکاری و تبادل تجارب در زمینه پیشگامی و پیشرفت زنان  وفناوری در مناطق روستایی.
        ح - و سایر مواردهمکاری های علمی و فناوری که ممکن است به طور متقابل مورد توافق قرار گیرد.
        ماده 3 - طرفین سطح همکاری بین سازمانها، نهادها و موسسات علوم و فناوری خود را ارتقاء خواهند بخشید و در صورت نیاز در چارچوب این موافقتنامه پروتکلها یا قراردادهای مناسب را منعقد خواهندنمود.
        ماده 4 - اهداف این موافقتنامه ازطریق اجرای برنامه های  همکاری  که هرازگاهی بین طرفین  به امضاء می رسد، تامین می شود. چنین  برنامه هائی موضوع، طیف و شکل همکاری، طول مدت بازدید کارشناسان و شرایط  مالی را تعیین و تبیین می کند.
        مسوولیت اجرای این موافقتنامه به عهده  وزارت  علوم،  تحقیقات و فناوری دولت جمهوری اسلامی ایران و وزارت علوم و فناوری دولت جمهوری هند می باشد.
        ماده 5 - طرفین به منظور نیل به اهداف این موافقتنامه کار گروه ( کمیته ) مشترک همکاریهای علوم و فناوری ( که از این پس «کارگروه ( کمیته ) » خوانده می شود ) را ایجادخواهند کرد. این کارگروه ( کمیته ) به صورت متناوب در تهران و دهلی  نو در تاریخهائی که ازطریق مجاری دیپلماتیک تایید می شود تشکیل جلسه خواهدداد.
        شرح وظایف این کارگروه ( کمیته ) به شرح زیر می باشد:
        الف - بررسی جوانب سیاستهای مربوط به اجرای این موافقتنامه،
        ب - تعیین زمینه های منافع متقابل و تدوین برنامه های همکاری برای دوره های مشخص زمانی براساس اولویت منافع طرفین،
        پ - پیگیری روند پیشرفت  اجرای این موافقتنامه،
        ت - ارائه پیشنهاد اقدامات مشخص و خاص به طرفین  به منظور ارتقاء  و تقویت طیف و کیفیت همکاری ها به موجب این موافقتنامه.
        تماسها و مراودات  مربوط به کارکردها و وظایف این کارگروه ( کمیته ) طی دوره های بین جلسات، ازطریق مجاری دیپلماتیک انجام خواهد شد.
        ماده 6 - هزینه های سفر بین دو کشور از جمله بیمه کارشناسان توسط کشور اعزام کننده تامین می شود، در حالی که هزینه های سفر داخلی و اقامت محلی براساس شرایط مورد توافق متقابل  بین طرفین، توسط  کشور میزبان تقبل می شود.
        ماده 7 - کارشناسان و سایر افرادی که از کشور طرف دیگربازدید می کنند، در طی مدت اقامت خود درآن کشور مشمول قوانین و مقررات جاری آن کشور خواهند بود و از کلیه  مساعدتها و تسهیلات در جهت اجرای  وظایف محوله  به آنها  طبق مفاد این موافقتنامه بهره مندخواهند شد.
        ماده 8 - این موافقتنامه با توافق متقابل کتبی طرفین  قابل اصلاح  یا تغییر می باشد.
        ماده 9 - کلیه مسائلی که ممکن است در رابطه با اجرا یا تفسیر این موافقتنامه حادث شود، ازطریق مجاری  دیپلماتیک و مذاکره  بین طرفین  حل و فصل خواهدشد.
        ماده 10 - این موافقتنامه در تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه مبنی براین که هردوطرف الزامات قانون اساسی خود را برای لازم الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده اند لازم الاجراء خواهد شد و برای  مدت پنج سال به موقع اجراء گذارده خواهد شد و پس ازمدت مزبور، خود به خود برای دوره های پنج ساله دیگر تمدید خواهد شد، مگر آن که یکی از طرفین حداقل شش ماه قبل از خاتمه دوره مزبور با ارسال اطلاعیه ای به طرف دیگر تمایل خود را نسبت به فسخ آن اعلام کند.
        درتایید مراتب فوق، نمایندگان  ذی ربط طرفین، این موافقتنامه را امضاء نمودند.
        این موافقتنامه در تاریخ  پنجم بهمن  ماه1381 مطابق با بیست و پنجم ژانویه 2003 در دو نسخه به زبانهای  فارسی، هندی و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی نسخه ها از اعتبار یکسان برخوردار می باشد. در صورت وجودهرگونه ابهام در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
ازطرف دولت جمهوری اسلامی ایران دکتر مصطفی  معین
         ازطرف دولت جمهوری هند دکتر مولی منوهار جوشی
وزیرعلوم،  تحقیقات و فناوری                     وزیر علوم و فناوری
        قانون فوق  مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی  روز سه شنبه مورخ بیست و سوم دی ماه  یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 14/11/1382 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رییس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی

نوع : قانون

شماره انتشار : 17186

تاریخ تصویب : 1382/10/23

تاریخ ابلاغ : 1382/12/06

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.