قانون معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس
قانون معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس
شماره37542/667 12/3/1386
جناب آقای دکتر محمود احمدینژاد
رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران
عطف به نامه شماره 11647/36301 مورخ 29/1/1386 در اجراء اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس که با عنوان لایحه به مجلس شورای اسلامی تقدیم گردیده بود، با تصویب در جلسه علنی مورخ 30/2/1386 و تأیید شورای محترم نگهبان به پیوست ارسال میگردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
شماره39169 29/3/1386
وزارت امور خارجه
قانون معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سیام اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 9/3/1386 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 37542/667 مورخ 12/3/1386 واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد.
رئیسجمهور ـ محمود احمدینژاد
قانون معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس
ماده واحده ـ معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس مشتمل بر یک مقدمه و (19) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاریهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس
جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس که از این پس طرفین خوانده میشوند، با عنایت به روابط دوستانه، احترام متقابل، علاقمندی به ارتقاء و تحکیم مناسبات مفید فی مابین و همهجانبه همکاریها، با تأکید بر لزوم گسترش روابط در زمینههای سیاسی، اقتصادی، تجاری، علمی، فنی، فرهنگی و بینالمللی و نظر به ضرورت استحکام بنیانهای پیریزیشده همکاری، به منظور تأمین رفاه و منافع اساسی ملتهای دو کشور و با تأکید بر رعایت معیارهای شناخته شده حقوق بینالملل، اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد و با اظهار اطمینان نسبت به لزوم گسترش روابط فیمابین و با نظر به اصول حاکمیت برابر، استقلال، تمامیت ارضی، عدم توسل به زور و یا تهدید و نیز عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر، اجراء دقیق تعهدات بینالمللی، حل و فصل مسالمتآمیز بحرانها و مساعدت به تقویت امنیت و ثبات در موارد ذیل به توافق رسیدند:
ماده1ـ جمهوری اسلامی ایران و جمهوری بلاروس به عنوان دو کشور دوست، روابط فی مابین را برپایه برابری، اعتماد متقابل، همکاری سودمند و احترام متقابل به حق حاکمیت، تمامیت ارضی، استقلال و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر، استوار میسازند.
ماده2ـ طرفین اختلافات احتمالی بین خود را صرفاً از طریق مسالمت آمیز و براساس منشور سازمان ملل متحد و نرم های حقوقی به رسمیت شناخته شده جهانی، حل و فصل خواهند نمود.
ماده3ـ طرفین شرایط مناسب برای فعالیتهای دو جانبه و چندجانبه اشخاص حقیقی و حقوقی خود و نیز سرمایه گذاریهای متقابل را فراهم مینمایند.
طرفین فعالیت کمیسیون مشترک همکاریهای اقتصادی، بازرگانی و کمیسیونهای علمی و فرهنگی، گسترش پایه های حقوقی و قراردادی مناسبات و اجراء توافقات به عمل آمده را مورد حمایت قرار میدهند.
ماده4ـ طرفین مناسبات خود را به منظور طرحهای مشترک در زمینههای مختلف از جمله صدور خدمات فنی ـ مهندسی، ساخت، پتروشیمی، ماشینسازی، عمران، حمل و نقل، صنایع و انتقال تکنولوژی گسترش خواهند داد.
ماده5 ـ طرفین به مبادله اطلاعات و تجاری و همچنین مشاورههای مستمر در زمینههای اقتصادی، علمی و فناوری به منظور آشنایی هر چه بیشتر و استفاده از ظرفیتها و امکانات دو کشور مساعدت مینمایند. طرفین اسناد دو جانبه را در این زمینهها به امضاء خواهند رساند.
ماده6 ـ طرفین شرایط لازم برای گسترش ارتباط دوستانه بین مردم دو کشور و همچنین همکاری بین سازمانهای اجتماعی دو کشور را فراهم خواهند آورد.
ماده7ـ طرفین توافق نمودند در آینده همکاری در زمینههای فرهنگی و هنری، علمی و آموزشی، بهداشت، جهانگردی، ورزش و دیگر زمینههای زندگی اجتماعی و همچنین روابط مستقیم بین دانشگاهها، مراکز علمی و فرهنگی، موزهها، کتابخانهها، آرشیوها و سایر نهادها و دستگاههای دو طرف که در زمینه های ذی ربط فعالیت میکنند را گسترش داده و مورد حمایت قرار دهند.
ماده8ـ طرفین به طور مستمر رایزنیهای دوجانبه، چندجانبه و همچنین ملاقات و تبادل تجربیات تا بالاترین سطوح را با هدف گسترش بیشتر روابط دو جانبه و نیز بررسی مسائل بینالمللی که در برگیرنده منافع مشترک فیمابین میباشد، انجام خواهند داد.
ماده9ـ طرفین در راستای توسعه همکاریهای پارلمانی فی مابین، ضمن افزایش رایزنی مداوم در سطوح عالی کمیسیون تخصصی پارلمانی و همچنین گروههای دوستی دو کشور را گسترش خواهند داد.
ماده10ـ طرفین با هدف گسترش همکاریهای دو جانبه و چندجانبه بینالمللی، تقویت صلح، ثبات و امنیت در سطوح جهانی و منطقهای در چهارچوب سازمانهای بینالمللی، کنفرانسها و همایشها، همکاری متقابل خواهند نمود.
ماده11ـ طرفین تلاشهای مشترک خود را برای ارتقاء نقش و فعالیت سازمان ملل متحد به عنوان یک ابزار چندجانبه در تأمین صلح و امنیت جهانی و همچنین پیداکردن راه حل منطقی در خصوص حل مسائل مهم بینالمللی انجام خواهند داد. در این رابطه طرفین همکاریهای خود را در چهارچوب سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بینالمللی به کار خواهند گرفت.
ماده12ـ طرفین در خصوص پیشبرد فرآیند خلع سلاح که هدف نهایی از آن حذف انواع سلاحهای کشتارجمعی است، مساعدت مینمایند در این راستا دو کشور رایزنیهایی را به منظور هماهنگی در زمینه امنیت بین المللی انجام خواهند داد.
ماده13ـ طرفین به صورت دو و چند جانبه در راستای مبارزه با تروریسم بینالمللی، جرائم سازمان یافته، پول شویی و سایر سرمایههایی که از راههای غیرقانونی بدست آمدهاند، حمل و نقل و تجارت غیرقانونی اسلحه، موادمخدر و داروهای روانگردان، انواع قاچاق از جمله میراثهای فرهنگی و تاریخی دو کشور همکاری مینمایند.
ماده14ـ طرفین مبارزه با نژاد پرستی و تبعیض نژادی را مورد تأکید قرار داده و برای ایجاد تفاهم بین اقوام و ادیان که به عنوان عامل صلح، ثبات و دموکراسی محسوب میگردند، مساعدت نموده و در راستای تأمین حقوق اتباع خود که در خاک کشور طرف دیگر زندگی میکنند، تلاش خواهند کرد و براساس معیارهای حقوق بینالمللی از آنها حمایت و دفاع خواهند نمود.
ماده15ـ این معاهده به حقوق و تعهدات طرفین در خصوص تعهدات بینالملل خدشه وارد نمیسازد.
ماده16ـ طرفین ضمن تأکید براهمیت توافقات به عمل آمده دوجانبه قبلی و نظر به لزوم اجراء مفاد این معاهده، اسناد دو جانبه مربوطه در زمینههای مختلف اقتصادی، تجاری، سیاسی، علمی، فنی و فرهنگی به امضاء خواهند رساند.
ماده17ـ در صورت بروز اختلاف ناشی از تفسیر یا اجراء این معاهده طرفین توافق نمودند از طریق مذاکره و رایزنی نسبت به حل آن مبادرت نمایند.
ماده18ـ با توافق طرفین اعمال تغییرات و یا الحاق ضمائمی به این معاهده در قالب پروتکلهایی که جزء لاینفک این معاهده محسوب میگردند، مجاز خواهدبود.
پروتکلهای مذکور بر طبق ماده (19) معاهده حاضر نافذ خواهندگردید.
ماده19ـ معاهده حاضر پس از تصویب مجالس دو کشور و سی روز پس از تبادل آخرین یادداشت طرفین مبنی بر طی مراحل قانونی و نهایی شدن آن معتبر میباشد و برای مدت پنجسال اعتبار خواهدداشت.
در صورتی که هیچ یک از طرفین حداقل شش ماه قبل از پایان اعتبار آن به صورت کتبی طرف دیگر را از قصد خود مبنی بر پایان اعتبار مطلع نسازند، خودبهخود برای دورههای پنجساله بعدی تمدید میشود.
این معاهده در یک مقدمه و نوزده ماده در شهر مینسک در تاریخ بیستم شهریورماه 1383 هجری شمسی برابر با دهم سپتامبر 2004 میلادی در دو نسخه به زبانهای فارسی و روسی به امضاء رسید. هر یک از متون دارای اعتبار یکسان میباشند.
سیدمحمد خاتمی رئیس جمهوری اسلامی ایران
الکساندر لوکاشنگو رئیس جمهوری بلاروس
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه، شامل یک مقدمه و نوزده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سیام اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 9/3/1386 به تأیید شورای محترم نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
نوع : قانون
شماره انتشار : 18148
تاریخ تصویب : 1386/2/30
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی : وزارت امور خارجه -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
الحاق یک تبصره به ماده 14 آئیننامه قانون دفاتر اسناد رسمی قانون تمدید زمان جذب اعتبارات بند (27) تبصره (2) قانون بودجه سال 1385 کل کشور