نظریه مشورتی
مطابق تبصره 4 ماده 115 قانون استخدام نیروی انتظامی مصوب سال 1382، فرمانده نیروی انتظامی می تواند حسب ضرورت و مصالح سازمانی برای کارکنانی که حداکثر تا دو سال به زندان محکوم می شوند، پییشنهاد حبس با خدمت به مرجع قضایی مطرح کند
مطابق تبصره 4 ماده 115 قانون استخدام نیروی انتظامی مصوب سال 1382، فرمانده نیروی انتظامی می تواند حسب ضرورت و مصالح سازمانی برای کارکنانی که حداکثر تا دو سال به زندان محکوم می شوند، پییشنهاد حبس با خدمت به مرجع قضایی مطرح کند.
الف - با توجه به عدم پیش بینی کیفر «حبس با خدمت» در قانون مجازات اسلامی و قوانین مورد عمل در غیر مراجع قضایی نظامی، آیا اعمال مقرره قانون مذکور با توجه به اطلاق عبارت «مرجع قضایی»، تمام مراجع قضایی نظامی و عمومی را شامل می شود؟
ب - با توجه به تصریح به «فرمانده نیروی انتظامی»، آیا ملاک موصوف در خصوص سایر نیروهای مسلح قابل استفاده است؟
پ - آیا اختیار موصوف قائم به شخص فرمانده نیروی انتظامی است؟
ت - اگر حبس قابل اجرا و معلق در مجموع بیش از دو سال بوده، اما حبس اجرایی دو سال یا کمتر باشد، آیا مشمول مقرره موصوف است؟ ث - آیا در «حبس با خدمت»، مقررات آزادی مشروط و عفو مناسبتی مطابق ضوابط ماده 58 قانون مجازات اسلامی مجری است؟
الف- مستفاد از بندهای «الف» و «ب» ماده 115 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1382 و اطلاق عبارت «مرجع قضایی» در تبصره این ماده، حکم موضوع این تبصره شامل کلیه مراجع قضایی کیفری اعم از دادگاه های نظامی و عمومی و انقلاب است. ب- مستفاد از مواد 2 و 3 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1382، و صراحت تبصره 4 ماده 115 قانون موصوف این است که «اختیار پیشنهاد حبس با خدمت» موضوع ماده مذکور مختص فرمانده نیروی انتظامی بوده و قابل تعمیم به سایر «فرماندهان» نیروهای مسلح نیست. پ- با توجه به تصریح تبصره 4 ماده 115 «قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» به «فرمانده نیروی انتظامی»، این اختیار مختص فرمانده نیروی مذکور یا قائم مقام قانونی وی است. ت- مقررات مندرج در تبصره 4 ماده 115 «قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1382» با توجه به صراحت مقرر در این ماده، صرفا در خصوص متهمانی که «حداکثر تا دو سال حبس» محکوم شده اند قابل اعمال است. لذا در فرضی که محکومیت متهم بیش از دو سال حبس است، اعم از اینکه قسمتی از این محکومیت معلق شده باشد یا خیر، قابل اعمال نیست. ث- با توجه به اینکه موضوع تبصره 4 ماده 115 قانون پیش گفته، محکومیت به حبس است که نحوه اجرای آن «حبس با خدمت» است، لذا منعی برای اعمال مقررات آزادی مشروط یا عفو وجود ندارد.
با عنایت به ماده 583 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، چنانچه ماموران اداره تعزیرات حکومتی در اجرای دستور مافوق خود جهت پلمپ مغازه حاضر شوند و به کارگر اخطار کنند که از مغازه خارج شود، اما کارگر حاضر به خروج از مغازه نشود و ماموران نیز در حالی که کارگر، داخل در مغازه است، بدون درگیری و استفاده از قوای قهریه جهت اخراج کارگر و پلمپ مغازه اقدام کنند، آیا اقدام ماموران مشمول بزه حبس غیرقانونی است؟
مامورین ذی صلاح که در اجرای وظایف قانونی خود اقدام به پلمپ مکانی می کنند، باید بدوا فرد یا افرادی را که در آن مکان حضور دارند، به نحو مقتضی و در صورت لزوم با استمداد از ماموران انتظامی از محل خارج کنند. در هر حال چنانچه فرد حاضر در محل خارج نشود و امکان خارج کردن وی نیز میسور نباشد و محل پلمپ شود، این رفتار، توقیف غیرقانونی موضوع ماده 583 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 محسوب نمی شود.
منبع : روزنامه حمایت
اصلاح و رای حکم دادگاه رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص ممنوعیت اعطای ماموریت آموزشی برای رزمندگان
