شرح

این مجموعه موارد ذیل را به صورت مستدل و مدلل بیان نموده است: 1- گواهی عدم امکان سازش با حکم طلاق متفاوت است؛ در واقع گواهی نیازمند رسیدگی ماهوی نیست در حالیکه صدور حکم نیازمند رسیدگی ماهوی می باشد تا در خصوص صحت و سقم آن تصمیم مناسب اتخاذ شود. 2- داوری از تشریفات طلاق است و مقررات مربوط به داوری در طلاق از مقررات مربوط به داوری در آیین دادرسی مدنی تبعیت نمی¬کند. 3- احکام طلاق و گواهی عدم امکان سازش به لحاظ خصوصیتشان در نحوه اجرا با سایر احکام حقوقی متفاوتند. 4- در خصوص اجرای حکم غیابی گواهی عدم امکان سازش، حکم غیابی طلاق بدون اخذ ضامن قابل اجراست و لذا در احکام غیرمالی با اجرای حکم، جبران خسارت وارده به محکوم علیه عملاً امکان ندارد. 5- در جایی که حکم طلاق غیابی به نفع زوجه صادر گردیده و زوجه پس از گذشت مهلت های اعتراض به حکم و ایام عده، ازدواج کند، از آنجا که حکم طبق موازین قانونی و شرعی و بررسی ادله زوجه و از محکمه صالحه صادر گردیده است لذا ازدواج دوم زوجه صحیح می باشد.