قانون تذکره
فصل اول - اطلاعات عمومی
ماده 1 - تذکره سندی است که از طرف مامورین صلاحیتدار برای تعیین
تابعیت و اجازه مسافرت اتباع ایران به ممالک خارجه و اقامت در ممالک
مزبوره یا مسافرت از خارجه به ایران داده می شود.
ماده 2 - مامورین سرحدی ایران به هیچ یک از اتباع ایران بدون ارائه
تذکره قانونی اجازه خروج نخواهند داد.
ماده 3 - به هیچ کس غیر از تبعه مسلم ایران نباید تذکره ایرانی داده
شود و صدور تذکره منوط به وجود اسنادی است که هویت و تابعیت ایرانی
تقاضاکننده را ثابت کند.
ماده 4 - هر یک از اتباع ایران برای مسافرت به ممالک خارجه و یا اقامت
در خارجه باید تحصیل تذکره نماید.
ماده 5 - تذکره بر دو قسم است : تذکره عادی و تذکره غیر عادی .
فصل دوم - تذکره عادی
ماده 6 - اقسام تذکره عادی که به طور مطلق تذکره نامیده می شود و نمونه
آنها بر طبق نظامنامه معین خواهد شد به قرار ذیل است :
1 - تذکره که برای مسافرت از ایران به ممالک خارجه یا از خارجه به
ایران داده می شود مدت اعتبار آن از تاریخ صدور تذکره یک سال و تا چهار
سال دیگر سال به سال قابل تمدید است و دارنده آن می تواند در مدت اعتبار
تذکره بیش از یک بار مسافرت نماید.
2 - تذکره سرحدی که به سرحدنشینان ایرانی برای عبور و مرور بین نقاط
سرحدی ایران و نقاط سرحدی ممالک مجاور اعم از سرحدات خاکی یا آبی مطابق
قراردادهای عبور و مرور سرحدی بین ایران و دول مجاور یا بر حسب تصویب
دولت داده می شود.
3 - تذکره ایرانیان بی بضاعت مقیمین خارجه که مدت اعتبار آن با رعایت
مقررات فقره اول این ماده پنج سال است .
4 - تذکره محصلی که به محصلین داده می شود و اعتبار آن تا اختتام دوره
تحصیلی دارنده آن خواهد بود مشروط بر اینکه در انقضای هر سال به امضا
مامور ایران مقیم محل تحصیل یا نزدیکترین محل برسد.
فصل سوم - ترتیب صدور تذکره عادی
ماده 7 - صدور تذکره عادی در داخله با نظمیه و در خارجه با مامورین
کنسولی ایران و یا مامورین سیاسی عهده دار امور کنسولی می باشد و در
محل هایی که نظمیه نباشد صدور تذکره با مامورینی خواهد بود که دولت به
آنها اجازه مخصوص بدهد.
ماده 8 - گیرنده تذکره برای مسافرت به ممالک خارجه باید معادل میزان
متوسط مخارج معاودت خود و همراهانش را از مقصد مسافرت تا محل صدور تذکره
وجه نقد یا تعهدنامه بانک یا یک تجارتخانه یا ضامن معتبر دائر به تادیه
مخارج مزبور به دفتر صدور تذکره به طور ودیعه سپرده قبض دریافت نماید که
موقع ضرورت به وسیله مامورین دولت ایران به مصرف مخارج معاودت او برسد
چنانچه صاحب ودیعه برای مراجعت محتاج به اخذ وجه مزبور نشود یا مسلم گردد
که اقامت دائمی در خارجه اختیار کرده یا فوت شده ودیعه در مقابل قبض به
او یا به ورثه اش مسترد می شود - مامورین دولتی و ایرانیانی که اقامتگاه
دائمی آنها ممالک خارجه باشد و محصلینی که ترتیب مسافرت آنها تابع مقررات
مخصوص می باشد از سپردن ودیعه معاف خواهند بود.
زائرین بیت الله علاوه بر ودیعه مذکور در فوق مبلغ پنجاه ریال برای تامین
مخارج مراقبت های لازمه صحی و غیره که از طرف دولت به عمل می آید به دفتر
صدور تذکره باید بپردازند و قبض رسید دریافت دارند.
ماده 9 - به اشخاص ذیل تذکره برای مسافرت از ایران داده نمی شود:
الف - اشخاصی که کمتر از هیجده سال تمام دارند یا تحت ولایت یا قیمومت
می باشند مگر با اجازه کتبی ولی یا قیم .
ب - کسانی که به موجب امر کتبی مقامات قضایی حق خروج از مملکت
ندارند.
ج - مشمولین نظام وظیفه مگر اینکه از طرف اداره نظام وظیفه مجاز در
مسافرت باشند.
ماده 10 - ترتیب صدور تذکره جمعی اعضا و اجزا کشتی ها بر طبق نظامنامه
معین می شود.
ماده 11 - برای یک خانواده (زن و شوهر و یا هر یک از آنها) با اولاد
کمتر از هیجده سال می توان یک تذکره صادر نمود و معادل قیمت یک تذکره
دریافت داشت . صدور تذکره علیحده برای زوجه به تنهایی یا با اولاد کمتر از
هیجده سال منوط به اجازه زوج خواهد بود.
ماده 12 - به ایرانیانی که در خارجه مقیم و مشمول نظام وظیفه می باشند
برای توقف یا مسافرت در خارجه تذکره و ویزا داده نخواهد شد و مامورین
ایران باید به آنها شهادتنامه مجانی فقط برای مراجعت به ایران بدهند مگر
اینکه ورقه معافیت از خدمت نظام داشته باشند همچنین مامورین ایران در
خارجه در مواردی که وزارت امور خارجه اجازه بدهد برای معاودت اتباع دولت
شاهنشاهی به ایران شهادتنامه مجانی صادر خواهند نمود.
فصل چهارم - ویزای تذکره
ماده 13 - ایرانیانی که به ممالک خارجه مسافرت یا به ایران مراجعت
می کنند به استثنای اشخاصی که در نقاط سرحدی اقامت دارند و در نقاط مزبور
عبور و مرور می کنند باید بر طبق نظامنامه تذکره خود را لدی الورود یا در
موقع مراجعت به ویزای نماینده ایران برسانند.
ماده 14 - ویزای تذکره ها و اوراق اتباع خارجه که قصد مسافرت به ایران
را دارند تابع مقررات قانون ورود و اقامت اتباع خارجه مصوب 19 اردیبهشت
1310 می باشد و قیمت ویزای هر یک بر طبق معامله متقابله دریافت می شود.
ماده 15 - هر گاه مامورین ایران در خارجه تذکره و شهادتنامه را که در
دست بعضی از تقاضاکنندگان ویزا می باشد به رسمیت نشناسند در صورتی که برای
ورود آنها به ایران ممنوعیتی نباشد شهادتنامه مخصوص برای مدت معین مطابق
نمونه که در نظامنامه تعیین خواهد شد به آنها خواهند داد.
فصل پنجم - تذکره غیر عادی (تذکره سیاسی - تذکره مخصوص )
تذکره سیاسی
ماده 16 - مدت اعتبار تذکره سیاسی تا خاتمه ماموریت دارنده آن خواهد
بود و برای ماموریت جدید قابل تمدید است صدور تذکره سیاسی فقط با وزارت
امور خارجه و مامورین سیاسی ایران مقیمین خارجه می باشد.
ماده 17 - به طبقات ذیل تذکره سیاسی داده می شود:
1 - اعضا بلافصل خانواده سلطنت اعم از ذکور و اناث .
2 - وزیر دربار پهلوی و خانواده او.
3 - مامورین سیاسی و ژنرال کنسولها و کنسولها و ویس کنسولهای رسمی و
خانواده آنها.
4 - وزرا روسای مجلسین و خانواده آنها.
5 - وزرا و سفرا و وزرای مختار سابق و روسای سابق مجلسین و همچنین
معاونین وزارتخانه ها و وکلای مجلسین و روسای ادارات وزارت امور خارجه در
دوره تصدی و خانواده آنها با تصویب هیات وزرا.
6 - اشخاصی که از طرف دولت نزد دولت دیگر یا موسسه رسمی بین المللی به
ماموریت مخصوص اعزام می شوند.
ماده 18 - صدور ویزای سیاسی با مقامات ذیل است :
1 - در پایتخت با وزارت امور خارجه .
2 - در ایالات و ولایات با ولات و حکام .
3 - در ممالک خارجه با نمایندگیهای سیاسی دولت شاهنشاهی یا
ژنرال کنسولگریها و کنسولگریهایی که از طرف وزارت امور خارجه اجازه مخصوص
داشته باشند.
تذکره مخصوص
ماده 19 - به طبقات ذیل تذکره مخصوص داده می شود:
1 - اعضا رییسه دربار سلطنت و خانواده آنها.
2 - اعضا رسمی ژنرال کنسولگریها و کنسولگریها و ویس کنسولگریها و
خانواده آنها.
3 - مامورین دولت غیر از طبقات مذکور در ماده 17 که برای انجام
ماموریتی به خارجه اعزام می شوند و خانواده آنها.
4 - اشخاصی که به موجب تصویبنامه هیات وزرا اجازه داده می شود.
ماده 20 - مدت اعتبار تذکره مخصوص تا خاتمه ماموریت یا مسافرت دارنده
آن خواهد بود.
ماده 21 - تذکره مخصوص در ایران از طرف وزارت امور خارجه به معرفی و
تقاضای مقامات مربوطه صادر می شود و در خارجه صدور آن با اجازه وزارت امور
خارجه به عهده مامورین سیاسی یا کنسولی ایران خواهد بود.
فصل ششم - تفتیش تذکره
ماده 22 - تفتیش و رسیدگی تذکره اتباع داخله و خارجه با رعایت مقررات
این قانون و قانون ورود و خروج و اقامت اتباع خارجه مورخ 19 اردیبهشت
1310 به عهده مامورین گمرک سرحدات است .
فصل هفتم - قیمت تذکره
ماده 23 - قیمت تذکره به قرار ذیل است :
1 - قیمت تذکره عادی یک پهلوی است و اعتبار آن بعد از سال اول تا
چهار سال دیگر در داخله هرساله در ازا نیم پهلوی و در خارجه مجانا تمدید
می شود.
2 - قیمت تذکره قرا سرحدی : یک ساله بیست و پنج ریال - شش ماهه پانزده
ریال - سه ماهه ده ریال .
3 - تذکره ایرانیان بی بضاعت مقیمین خارجه مجانی خواهد بود.
4 - تذکره سیاسی و تذکره مخصوص مجانی .
5 - تذکره محصلین مجانی .
ماده 24 - قیمت ویزای تذکره ها به قرار ذیل است :
1 - ویزای تذکره عادی ایرانیان برای مراجعت به ایران 15 ریال .
2 - ویزای تذکره های سیاسی و مخصوص و تذکره محصلین و تذکره ایرانیان
بی بضاعت مقیمین خارجه کلیتا و ویزای تذکره عادی در موقع ورود به مقصد یا
در موقع مسافرت بین ممالک خارجه مجانی است .
ماده 25 - دولت مجاز است در هر یک از نقاط ممالک خارجه که مقتضی بداند
نسبت به قیمت تذکره و ویزای تذکره ایرانیان تخفیف بدهد.
فصل هشتم - جرائم
ماده 26 - هر ایرانی که بدون تذکره وارد ایران یا خارج شود به تادیه
قیمت تذکره که باید دارا باشد به اضافه یک برابر آن به عنوان جریمه ملزم
خواهد بود و در صورت تکرار جرم علاوه بر جزای نقدی از یک ماه تا شش ماه
نیز محکوم به حبس تادیبی خواهد شد.
ماده 27 - هر ایرانی که در خارجه تذکره خود را مطابق قانون تمدید یا
تجدید نکند باید در صورت عدم تمدید علاوه بر قیمت یک تذکره برای هر سال ده
ریال و در صورت عدم تجدید در آخر سال پنجم از تاریخ صدور تذکره علاوه بر
قیمت تذکره معادل یک برابر آن نیز به عنوان جریمه تادیه نماید.
ماده 28 - اتباع ایران مقیمین خارجه که تا تاریخ اجرای این قانون
تذکره خود را تجدید نکرده اند در صورتی که از تاریخ مزبور الی دو سال
تقاضای تجدید تذکره نمایند از پرداخت جرائم گذشته معاف می شوند و الا نسبت
به مدت گذشته نیز جرائم مقرره به آنها تعلق خواهد گرفت .
تبصره - وزارت امور خارجه در موقع لزوم مجاز است با شرایط مقرره در
نظامنامه مشمولین این جرائم را از پرداخت تمام یا قسمتی از وجه جریمه و
یا از تعقیب جزایی معاف نماید.
ماده 29 - هر ایرانی که تذکره خود را به ویزاهایی که در ماده 13 این
قانون مقرر شده نرسانده باید نسبت به هر ویزای مجانی پنج ریال و نسبت به
هر ویزای غیر مجانی علاوه بر قیمت ویزا یک برابر آن را به عنوان جریمه
بپردازد.
ماده 30 - ایرانیانی که از مناطق سرحدی سابقا به خارجه مهاجرت
کرده اند تا دو سال دیگر در موقع مراجعت به ایران از جرائم و مجازاتهای
مقرره برای دارا نبودن تذکره و ویزا معاف می باشند.
ماده 31 - به مامورین دفتری گمرکات سرحدی که متصدی تفتیش تذکره
می باشند معادل صدی ده از عایدات جرائمی که وصول می نمایند به طور انعام
پرداخته می شود.
تبصره - صدی ده مزبور که تا کنون به موجب تصویبنامه دولت برای
حق الکشف تادیه شده است اجازه داده می شود که به خرج منظور دارند.
ماده 32 - نظامنامه های مربوطه به این قانون به تصویب هیات وزرا
رسیده و از اول خرداد ماه 1312 به موقع اجرا گذاشته می شود.
این قانون که مشتمل بر سی و دو ماده است در جلسه بیستم دی ماه یک هزار و
سیصد و یازده شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1311/10/20
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون راجع به تعهدات مربوطه به انحصار تجارت خارجی طرح مربوط به مقررات اعلان حکومت نظامی
