آیین‌نامه اجرایی کنوانسیون تغییر آب و هوا و پروتکل کیوتو
آیین‌نامه اجرایی کنوانسیون تغییر آب و هوا و پروتکل کیوتو شماره 104548/ت39213ک
وزارت امور خارجه ـ سازمان حفاظت محیط زیست
وزیران عضو کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست در جلسه مورخ 4/12/1387 بنا به پیشنهاد شماره 198414/1ـ 114/100 مورخ 30/10/1386 وزارت امور خارجه و به استناد اصل یکصدوسی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویبنامه شماره 164082/ت373ه مورخ 10/10/1386، آیین‌نامه اجرایی کنوانسیون تغییر آب و هوا و پروتکل کیوتورا به شرح زیر تصویب نمودند:
آیین‌نامه اجرایی کنوانسیون تغییر آب و هوا و پروتکل کیوتو
فصل اول: تعاریف
ماده 1ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات و عبارات زیر در معانی مربوط به کار میروند و معادل انگلیسی آنها در پیوست که تأیید شده به مهر پیوست تصویبنامه هیئت‌وزیران است، ذکر شده است.
الف ـ کنوانسیون تغییر آب و هوا: توافقنامه چندجانبه بین‌المللی در مورد تغییر آب و هوا که در اجلاس سران زمین در سال 1992 در ریودوژانیرو برزیل به تصویب رسید که از این پس «کنوانسیون» نامیده میشود. این کنوانسیون در تاریخ 6/3/1375 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و از تاریخ 24/7/1375 برای جمهوری اسلامی ایران لازمالاجرا شده است.
ب ـ پروتکل کیوتو: سند الحاقی به کنوانسیون ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا که در سومین کنفرانس متعاهدین در 11 نوامبر 1997 در شهر کیوتوی ژاپن تصویب شد که از این پس «پروتکل» نامیده میشود. این پروتکل در تاریخ 10/3/1384 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و از تاریخ 30/8/1384 برای جمهوری اسلامی ایران لازمالاجرا شده است.
ج ـ کنفرانس متعاهدین به کنوانسیون تغییر آب و هوا: اجلاسی که سالانه با شرکت تمامی کشورهای عضو کنوانسیون برگزار میگردد و از این پس کنفرانس متعاهدین نامیده میشود.
د ـ کارگروه ملی تغییر آب و هوا: متشکل از نمایندگان وزارتخانه‌ها و سازمانهای مرتبط که تعیینکننده سیاستها و راهبردهای اجرایی کشور در ارتباط با کنوانسیون و پروتکل در کشور میباشد و از این پس «کارگروه ملی» نامیده میشود.
ه ـ مکانیسم توسعه پاک: مکانیسمی که ذیل پروتکل کیوتو به منظور کمک به توسعه پایدار کشورهای در حال توسعه از یک سو و کمک به انجام تعهدات کشورهای توسعه‌یافته در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی دیگر پیش‌بینی شده‌است.
و ـ مرجع صلاحیتدار ملی: دستگاه مسئول در سطح ملی به عنوان مرجع رسمی هماهنگی و تأیید نهایی پروژه‌های مکانیسم توسعه پاک.
ز ـ هیئت بین‌الدول تغییر آب و هوا: نهاد بین‌المللی که در سال 1988 مشترکاً توسط سازمان هواشناسی جهانی و برنامه محیط زیست ملل متحد تأسیس گردید تا به بررسی یافتههای علمی در زمینه تغییر آب و هوا بپردازد.
ح ـ تسهیلات محیط زیست جهانی: مکانیسم مالی بین‌المللی که در سال 1994 با هدف تأمین مالی پروژه‌های مرتبط با تغییر آب و هوا، تنوع زیستی، آبهای بین‌المللی و لایه ازن تأسیس گردید.
ط ـ اقدامات مقابله‌ای: فعالیتهای کشورهای صنعتی در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.
ی ـ گزارش کشوری: گزارشی که در زمینه تغییر آب و هوا توسط کارگروه ملی بر اساس گزارش دستگاهها و به منظور تبیین وضعیت برنامه‌های اجرایی دستگاههای ذیربط تهیه و به هیئت‌وزیران ارائه میشود.
فصل دوم: سیاستها و راهبردها
ماده2ـ سیاستها و راهبردهای اجرایی کشور در ارتباط با کنوانسیون و پروتکل به شرح زیر تعیین میگردد:
1ـ تهیه و ارائه مستمر گزارشان ملی با مشارکت همه نهادهای ذیربط از طریق:
1ـ1ـ ایجاد ساختار جهت محاسبه میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای بهطور مستمر توسط سازمانهای ذیربط.
1ـ 2ـ تقویت و تکمیل شبکه پایش و مشاهدات تغییر آب و هوایی و اثرات آن.
تبصره ـ گزارش ملی عبارتست از گزارشاتی که براساس مصوبات اجلاس اعضا و طبق دستورالعمل دبیرخانه کنوانسیون تدوین و در دوره‌های تعیین شده به دبیرخانه کنوانسیون ارائه میگردد.
2ـ افزایش سهم منابع انرژی کم کربن در سبد انرژی کشور در راستای کاهش روند انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق:
2ـ 1ـ توسعه و هدایت سرمایهگذاری در جهت تولید انرژی پاک.
2ـ2 ـ توسعه فناوری‌های پاک و نوین در کشور.
3ـ استفاده مؤثر و بیشتر از همکاری و کمکهای دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی در جهت تحقق هدف کنوانسیون از طریق ذیل:
3 ـ1ـ تلاش در جهت استفاده بیشتر و بهینه از تسهیلات محیط زیست جهانی در ایران
3ـ2 ـ تلاش در جهت استفاده بیشتر و بهینه از تسهیلات بانک جهانی و صندوقهای چندجانبه.
3ـ3ـ تلاش در جهت انتقال فناوری‌های پاک و نوین به کشور.
3ـ4ـ استفاد از منابع مالی بانک توسعه اسلامی
3ـ 5 ـ همکاری و هماهنگی با اوپک در زمینه هدف کنوانسیون جهت ارتقای ابعاد مختلف تولید و مصرف نفت و گاز.
4ـ آموزش و تحقیقات در زمینه موضوعات تغییر آب و هوایی با شیوههای ذیل:
4ـ1ـ تخصیص بخشی از اعتبارات و امکانات پژوهشی دستگاههای مرتبط در جهت هدف کنوانسیون در قالب برنامه‌های پنج ساله توسعه
4ـ2ـ الزام به تشکیل و فعالسازی واحدهای تغییر آب و هوا در کلیه وزارتخانه‌های ذیربط.
4ـ3ـ برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های اطلاع‌رسانی عمومی.
4ـ4ـ تلاش در جهت ارتقای برنامه‌های آموزشی تخصصی مرتبط
4ـ 5ـ استفاده بهتر و بیشتر از امکانات آموزشی هیئت بین‌الدول تغییر آب و هوا.
4ـ6 ـ حمایت از پروژه‌های دانشجوئی و دانشگاهی مرتبط.
4ـ7ـ استفاده از اهرمهای انگیزشی اقتصادی به منظور هدایت بخشی از فعالیتهای تحقیق و توسعه صنعتی کشور در جهت هدف کنوانسیون.
5 ـ آمادگی جهت مقابله و مدیریت پیامدهای سوء تغییر آب و هوا از طریق:
5 ـ1ـ بهینه‌سازی مصرف منابع
5 ـ2ـ اصلاح الگوهای تولید و مصرف
5 ـ3ـ حمایت مالی از برنامه‌های جبرانی
5 ـ4ـ ایجاد امنیت غذائی.
5 ـ 5 ـ مدیریت تأسیسات و تجهیزات.
6 ـ ظرفیت سازی جهت استفاده از توان ساز و کار توسعه پاک از طریق:
6 ـ1ـ ایجاد ظرفیت و تسهیلات قانونی
6 ـ2ـ تلاش در جهت طراحی، توسعه و اجرای پروژه‌های مربوط به صورت یکجانبه و یا چندجانبه.
6 ـ3ـ آموزش و انتقال فناوری در چارچوب پروژه‌های مکانیسم توسعه پاک.
7ـ آمادگی و ظرفیت‌سازی برای تعهدات آتی احتمالی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.
7ـ1ـ به هنگام سازی و تصویب استانداردهای زیست محیطی مقتضی.
7ـ2ـ تلاش در جهت کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای.
8 ـ ایجاد تنوع اقتصادی جهت کاهش آسیبهای ناشی از کاهش درآمدهای نفتی در اثر اقدامات مقابله‌ای.
8 ـ1ـ تلاش در جهت توازن و تنوع در بخشهای اقتصادی کشور با تأکید بر فاصله گرفتن از اقتصاد تک محصولی.
8 ـ2ـ ایجاد ارزش افزوده در بخش پائیندستی صنعت نفت و گاز.
فصل سوم: ساختار و وظایف کارگروه ملی
ماده3ـ در راستای نیل به سیاستها و راهبردهای تعیین شده در فصل اول، کارگروه ملی تغییر آب و هوا برای اجرا و پیگیری بهینه امور کنوانسیون و پروتکل با مشارکت نمایندگان رسمی و تامالاختیار سازمان حفاظت محیط زیست و وزارتخانه‌های امور خارجه، جهاد کشاورزی، راه و ترابری (سازمان هواشناسی)، صنایع و معادن، کشور، نفت، نیرو و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور در سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور تشکیل و وظایف زیر را به عهده می‌گیرد:
1ـ انجام امور تخصصی مربوط به کنوانسیون و پروتکل در سطح ملی و بین‌المللی.
2ـ نظارت بر تهیه و ارائه مستمر گزارشات کشوری سالیانه در خصوص موضوعات تغییر آب و هوائی کشور با مسئولیت سازمان حفاظت محیط‌زیست و مشارکت دستگاههای ذیربط.
3ـ برنامه‌ریزی و پیگیری سیاستهای اجرایی مقتضی در رابطه با هدف کنوانسیون و پروتکل.
4ـ برنامه‌ریزی جهت پیشگیری و کاهش آثار سوء ناشی از تغییر آب و هوا در کشور.
5 ـ انجام وظایف شورای هماهنگی کنوانسیون، موضوع بند (2) تصویبنامه شماره 10486/ت31647 ه مورخ 26/2/1384.
6 ـ بررسی و اولویتبندی پروژه‌های پیشنهادی دستگاههای عضو و پیگیری تأمین اعتبار آنها از منابع داخلی و خارجی.
تبصره1ـ رئیس و دبیر کارگروه از سوی رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست تعیین خواهند شد و دبیرخانه کارگروه در سازمان مذکور مستقر خواهد بود.
تبصره2ـ کارگروه ملی در جهت انجام بهینه وظایف تخصصی خود میتواند کارگروههای فرعی را ساماندهی و تشکیل دهد و کارگروههای مرتبط موجود در چارچوب کارگروه ملی تغییر آب و هوا ساماندهی و مورد بازنگری قرار خواهند گرفت.
تبصره3ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور مکلف است معادل پنجدرصد بودجه سالیانه سازمان حفاظت محیط‌زیست به اعتبارات سازمان مذکور اضافه نماید تا در راستای انجام امور کارگروه ملی مصرف شود.
تبصره4ـ اعضای کارگروه ملی که نمایندگان تامالاختیار دستگاهها بوده و توسط بالاترین مقام اجرائی دستگاه مربوط معرفی می‌شوند، با حکم رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست به عنوان عضو کارگروه منصوب می‌شوند.
تبصره 5 ـ کارگروه ملی میتواند حسب نیاز و به صورت موردی از افراد صاحبنظر و متخصص در زمینه کنوانسیون و پروتکل برای شرکت در جلسات (بدون حق رأی) دعوت نماید.
ماده4ـ دستگاههای عضو کارگروه موظفند در چارچوب وظایف محول شده تا پایان فروردین سال بعد گزارش ویژه خود را جهت تنظیم گزارش کشوری در چارچوب دستورالعملی که از سوی کارگروه ملی تهیه و ابلاغ خواهد شد، تنظیم و به دبیرخانه کارگروه تحویل نمایند.
دبیرخانه کارگروه ملی موظف است گزارش کشوری سالانه را تا پایان اردیبهشت سال بعد تهیه و به هیئت‌وزیران ارائه نماید.
تبصره ـ کارگروه ملی موظف است ظرف یک ماه پس از تشکیل اولین جلسه، نسبت به تدوین دستورالعمل تنظیم گزارشات کشوری اقدام نماید.
ماده 5 ـ دستگاههای عضو کارگروه ملی مکلفند در راستای پشتیبانی از فعالیتهای کارگروه ملی، نسبت به برنامه‌ریزی و سازماندهی مناسب جهت اجرای تصمیمات کارگروه ملی در دستگاه خود اقدام نمایند.
تبصره ـ کارگروه ملی در صورت وجود اعتبار از محل کمکهای بین‌المللی، بخشی از هزینه‌های برنامه‌های اجرایی تکلیف شده برای دستگاههای عضو را در چارچوب دستورالعمل داخلی خود تأمین و پرداخت خواهد نمود. تأمین اصل هزینه برنامه‌های اجرایی تعیین شده از سوی کارگروه ملی برعهده دستگاههای ذیربط بوده و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور در زمینه تأمین هزینه‌های مترتب همکاریهای لازم را انجام خواهد داد.
ماده6 ـ کارگروه ملی موظف است برنامه کلی تخصصی آموزشی مرتبط با هدف کنوانسیون را با بهره‌گیری از امکانات ملی و بین‌المللی هر سه سال یک بار تدوین و اجرا نماید.
برنامه آموزشی مورد اشاره توسط کارگروه ملی و با همکاری سایر دستگاههای ذیربط تهیه خواهد شد.
تبصره1ـ دبیرخانه کارگروه ملی موظف است هر سال گزارش عملکرد سالیانه خود را در این خصوص به کارگروه ملی ارائه نماید.
تبصره2ـ بودجه لازم جهت اجرای برنامه‌های موضوع این ماده از محل تبصره (3) ماده (3) تأمین خواهد شد.
ماده7ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور مکلف است اعتبارات لازم را برای اجرای تکالیف تعیین شده در این آیین‌نامه با همکاری دستگاههای ذیربط تعیین و پس از تأمین در اختیار دستگاههای مذکور قرار دهد.
فصل چهارم: وظایف دستگاهها
ماده 8 ـ به منظور اجرایی نمودن سیاستها و راهبردهای مذکور، دستگاههای اجرایی و نظارتی کشور ضمن هماهنگی با کارگروه ملی وظایف زیر را برعهده می‌گیرند:
1ـ انتشار گازهای گلخانه‌ای
در راستای تهیه گزارش سالانه میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای کشور، دستگاههای اجرایی و نظارتی مرتبط موظف هستند در چارچوب دستورالعمل هیئت بین‌الدول تغییر آب و هوا گزارش انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیتهای حوزه عملکرد خود را در موارد زیر تهیه و به کارگروه ملی ارسال نمایند.
الف ـ وزارت نیرو: مصرف سوخت در نیروگاههای حرارتی، صنایع، حمل و نقل، واحدهای تجاری و مسکونی، کشاورزی و استخراج ذغال سنگ و سوختهای جامد و تصفیه‌خانه‌های فاضلاب شهری به روش بی‌هوازی.
ب ـ وزارت نفت: فرآیندهای اکتشاف، استخراج، پالایش و انتقال نفت خام، گاز و فرآورده‌های نفتی و انتشارات احتراقی و فرآیندی واحدهای پتروشیمی.
پ ـ وزارت صنایع و معادن: آلاینده‌های فرآیندی صنایعی نظیر سیمان، آهن، فولاد و آلومینیوم و تصفیه‌خانه فاضلاب‌های صنعتی.
ت ـ وزارت جهاد کشاورزی: بخش دام، زراعت و جنگلها و مراتع.
ث ـ وزارت کشور: مراکز دفن پسماند.
تبصره1ـ هر یک از دستگاههای یادشده موظفندساز و کار لازم را برای تولید مستمر اطلاعات مورد نیاز تهیه گزارش انتشار در دستگاه خود پیش‌بینی و منظور نمایند.
تبصره2ـ مرکز آمار ایران موظف است آمار انتشار سرانه گاز دی‌اکسیدکربن و انتشار گاز دی‌اکسیدکربن به ازای تولید ناخالص داخلی را در سالنامه آماری کشور منظور نماید.
تبصره3ـ مسئولیت تلفیق گزارشات بخشی و تولید گزارش کشوری بر عهده کارگروه ملی میباشد و در این راستا کارگروه ملی بانک اطلاعات رایانه را در محل دبیرخانه خود راه‌اندازی خواهد نمود.
2ـ سیاستهای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای
دستگاههای عضو کارگروه ملی موظفند در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای اقدامات زیر را انجام دهند:
الف ـ گزارش روند انتشار گازهای گلخانه‌ای را براساس ادامه وضع موجود و اجرای برنامه‌های مصوب در افق چشم‌انداز بیست ساله، ظرف یک سال پس از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه تهیه نمایند.
ب ـ سیاستهای کاهش انتشار را در چارچوب حوزه‌های عملیاتی سازمان متبوع خود بررسی، تهیه و ارائه نمایند.
پ ـ سالیانه گزارشی از وضعیت اجرای سیاستهای کاهش انتشار در حوزه‌های عملیاتی دستگاه متبوع خود را با تأکید بر اثر اجرای هر سیاست در کاهش روند انتشار، به کارگروه ملی گزارش دهند.
3ـ آسیب‌پذیری و سازگاری با تغییر آب و هوا
دستگاههای اجرایی آسیب‌پذیر از موضوع تغییر آب و هوا از جمله وزارتخانه‌های بهداشت درمان و آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، صنایع و معادن، کشور، مسکن و شهرسازی، نفت، نیرو و سازمان بنادر و دریانوردی مکلفند پس از یک سال از ابلاغ این آیین‌نامه، علاوه بر بررسی و شناسایی آسیبهای ناشی از تغییر آب و هوا بر فعالیتهای خود و ارائه گزارش آن به کارگروه ملی، اقدامات زیر را در جهت کاهش اثرات سوء تغییر آب و هوا و سازگاری انجام دهند:
الف ـ وزارت جهادکشاورزی مکلف است:
1ـ طرح جامع بهینه‌سازی مصرف آب در بخش کشاورزی را با تأکید بر مشخص نمودن مکانیسم‌های مالی و اجرایی آن ظرف یک سال تهیه و به تصویب هیئت‌وزیران برساند.
2ـ ظرف یک سال، ساز و کار اجرایی لازم و کافی برای بیمه‌گذاری فعالیتهای کشاورزی که به نحوی از انحاء از خشکسالی‌های احتمالی آسیب‌پذیر می‌باشند، را تهیه و به تصویب هیئت وزیران برساند.
ب ـ سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور موظف است:
1ـ تا پایان برنامه پنجم توسعه، طرح شناسائی و احیای مراتع در حال تخریب واقع در قطب‌های دامپروری کشور را تهیه و اجرا نماید.
2ـ جهت کاهش فشار بر مراتع مجاز است حداکثر معادل نیم درصد از مراتع کشور را جهت علوفه کاری به متقاضیان حقیقی و حقوقی اجاره دهد.
3ـ به منظور ظرفیت‌سازی در منابع ترسیب بیولوژیکی دی‌اکسیدکربن و در راستای حمایت از برنامه اقدام ملی بیابانزدائی، سطح جنگل‌های کشور را در طول برنامه پنجم توسعه به میزان پنج درصد از طریق ایجاد جنگل‌های مصنوعی افزایش دهد.
پ ـ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است با تأیید کارگروه ملی بحران و بلایای طبیعی، تسهیلات لازم را جهت تمدید بازپرداخت وام‌های فعالیتهای کشاورزان آسیب‌دیده برای یک سال زراعی فراهم نماید.
ت ـ وزارت نیرو مکلف است:
1ـ حداقل معادل پنجاه درصد درآمد ناشی از صدور مجوز حفرچاه یا فروش آب در آبخوان دشت‌های ممنوع را صرف ایجاد طرح تغذیه مصنوعی جهت صیانت از منابع آب زیرزمینی در قبال پدیده خشکسالی نماید و گزارش عملکرد سالیانه خود را در دو نسخه جداگانه به کارگروه ملی و سازمان بازرسی کل کشور ارسال نماید.
2ـ به منظور پیش‌بینی منابع آب زیرزمینی پایدار و قابل دسترسی در دوره‌های خشکسالی جهت تأمین آب شرب مراکز سکونتی کشور، ظرف یک سال، طرح جامع شناسائی آزادسازی، حفاظت و تجهیز سفره‌های دارای منابع آب قابل شرب را تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران به تأیید شورای عالی امنیت ملی برساند.
3ـ طرح جامع مدیریت منابع آب کشور را ظرف دو سال با توجه به موضوع تغییر آب و هوا بازنگری و پس از تأیید کارگروه ملی به تصویب هیئت‌وزیران برساند.
ث ـ وزارت مسکن و شهرسازی مکلف است ضوابط و مقررات مربوط به جانمائی تأسیسات و تجهیزات شهری و منطقه‌ای نوار ساحلی کشور را براساس قابلیت آسیب‌پذیری آنها نسبت به تغییرات تراز آب که توسط دستگاه اجرایی ذیربط اعلام میشود، بازنگری و در طرحهای مربوط ملحوظ نموده و نتیجه اقدامات به عمل آمده را به کارگروه ملی گزارش نماید.
ج ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است آثار سوء و تبعات منفی ناشی از تغییر آب و هوا بر بهداشت عمومی کشور از جمله شناسایی مناطق مستعد برای شیوع بیماریها و برنامه‌های اجرایی لازم جهت جلوگیری از شیوع و درمان این بیماریها را تدوین و ظرف یک سال از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه به کارگروه ملی گزارش نماید.
چ ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور مکلف است اعتبارات لازم برای احداث و افزایش ظرفیت سیلوهای نگهداری کالاهای کشاورزی استراتژیک را تأمین و در اختیار وزارت بازرگانی قرار دهد.
4ـ آسیب‌پذیری اقتصادی ناشی از اقدامات مقابله‌ای ـ تنوع اقتصادی
الف ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور مکلف است ظرف دو سال استراتژی برنامه تنوع اقتصادی کشور با رویکرد کاهش آسیب‌پذیری از اثرات اقدامات مقابله‌ای با پدیده تغییر آب و هوا را تدوین و به تصویب هیئت وزیران برساند.
ب ـ معاونت مذکور مکلف است با همکاری وزارت نفت زمینه‌های ایجاد ارزش افزوده در بخش پایین‌دستی صنعت نفت و گاز را بررسی و به انجام برساند.
پ ـ وزارت نفت مکلف است تراز جامع هیدروکربوری جاری، میان مدت و بلند مدت کشور را جهت بهره‌گیری در برنامه‌ریزی‌های کلان تنوع اقتصادی تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران پیگیری و با همکاری وزارتخانه‌ها و دستگاههای اجرایی ذیربط اجرا نماید.
5 ـ شبکه پایش تغییرات آب و هوایی
الف ـ سازمان هواشناسی کشور مکلف است:
با همکاری وزارت نیرو، وزارت جهادکشاورزی، سازمان فضایی ایران، مرکز ملی اقیانوس‌شناسی و سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور ظرف یک سال پس از ابلاغ این آیین‌نامه، طرح جامع سیستم پایش تغییر آب و هوا را مشتمل بر توانمندی‌های موجود و نیازمندی‌های مقتضی به همراه برنامه عمل جهت پوشش مکانی و زمانی شبکه پایش مورد اشاره تهیه و به تصویب هیئت‌وزیران برساند و با همکاری سازمانهای مرتبط سالانه گزارشی از اقدامات انجام شده در زمینه تقویت شبکه پایش تغییر آب و هوا در زمینه‌های هواشناسی، منابع آب، نواحی ساحلی و داخلی را تهیه و به کارگروه ملی ارائه نماید.
ب ـ سازمان بنادر و دریانوردی مکلف است با همکاری مرکز ملی اقیانوس شناسی، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط‌زیست نسبت به بررسی و ثبت تغییرات سالیانه داغ آب آبهای آزاد و دریای مازندران و تغییرات و پیامدهای همراه آن (تغییرات کاربری اراضی، تغییرات اکولوژیک و بیولوژیک و غیره) اقدام و مراتب را به کارگروه ملی گزارش نماید.
6 ـ آموزش، تحقیقات و اطلاع‌رسانی عمومی
الف ـ مراکز آموزشی و پژوهشی زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلفند پنج درصد از اعتبارات پژوهشی خود را صرف تحقیق و توسعه در زمینه موضوعات مرتبط با تغییر آب و هوا نمایند.
ب ـ کارگروه ملی مکلف است سالانه شصت ساعت برنامه‌های اطلاع‌رسانی عمومی در مبحث تغییر آب و هوا و پیامدهای اقتصادی و زیست‌محیطی آن تهیه و در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دهد تا وزارت مزبور ضمن تأمین هزینه پخش، هماهنگی لازم را در این خصوص با سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به عمل آورد.
پ ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است فعالیتهای پژوهشی واحدهای صنعتی را که در راستای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای در بخش صنعت انجام می‌گیرد، جزء معافیتهای مالیاتی موضوع بند (8) ماده (148) قانون مالیات‌های مستقیم تلقی نماید.
ت ـ دستگاههای عضو کارگروه ملی، برنامه‌های آموزشی مرتبط با تغییر آب و هوا در حیطه وظایف خود را همراه با تعیین ضرورت و نیازهای موجود تهیه و به کارگروه ملی جهت تدوین فعالیتهای آموزشی موضوع ماده (5) ارائه خواهند نمود.
7ـ شناسایی نیازهای تکنولوژیکی در راستای کاهش انتشار، انطباق و ظرفیت‌سازی جهت تحصیل آنها
الف ـ دستگاههای عضو کارگروه ملی موظفند گزارشی از نیازهای تکنولوژیکی در زمینه کاهش انتشار یا انطباق در حوزه‌های عملیاتی خود را تدوین و تا یک سال پس از ابلاغ این آیین‌نامه به کارگروه ملی ارایه نمایند. کارگروه ملی موظف است ضمن تلفیق گزارشات بخشی، گزارش کشوری در زمینه نیازهای تکنولوژیکی را با تکیه بر اولویت بخشهای مختلف تدوین و به مرجع ملی تسهیلات محیط‌زیست جهانی ارسال نماید.
ب ـ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است در راستای حمایت از احداث نیروگاههای تولید برق از منابع تجدیدپذیر، از محل اعتبارات ناشی از بهینه‌سازی مصرف انرژی (عوارض حاصل از عدم رعایت استانداردهای مصرف انرژی) تسهیلات بانکی کم‌بهره در اختیار متقاضیان مربوط قرار دهد.
پ ـ واردات ماشین‌آلات آن دسته از صنایعی که با استفاده از توان فنی یا مالی مجامع منطقه‌ای و بین‌المللی در کشور احداث می‌شوند، مشروط به اینکه توسط کارگروه ملی در راستای فناوری‌های پاک تشخیص داده شوند، از عوارض گمرکی معاف می‌باشند.
8 ـ توانمندسازی ملی در جذب پروژه‌های مکانیسم توسعه پاک
الف ـ مرجع صلاحیتدار ملی موظف است:
1ـ ضمن تدوین برنامه‌های لازم جهت بهره‌مندی بهتر و بیشتر از توان مکانیسم توسعه پاک، سالانه گزارشی از اقدامات انجام شده در این زمینه را به کارگروه ملی ارائه نماید.
2ـ با همکاری سازمانهای مجری پروژه‌های مکانیسم توسعه پاک موانع موجود در جذب این پروژه‌ها در کشور را شناسایی نموده و راهکارهای لازم در رفع این موانع را ارائه نماید.
ب ـ آن دسته از پروژه‌های مکانیسم توسعه پاک که به هزینه و اجرای کشورهای توسعه یافته در کشور مطرح می‌شوند، از شمول طرح در کمیسیون اقتصاد مستثنی بوده و با مجوز بالاترین مقام دستگاه اجرایی ذیربط اجرا و واردات تجهیزات و ماشین‌آلات لازم در این خصوص بلامانع می‌باشند.
تبصره ـ نظر به اینکه در اجرای اینگونه پروژه‌ها از منابع مالی دولت هزینه نمی‌شود و مشمول طرح در شورای اقتصاد و قانون مجازات تبانی در معاملات دولتی ـ مصوب 1348ـ نمی‌باشد لذا در جهت تسریع در جذب سرمایه‌های خارجی، اینگونه طرح‌ها از شمول دستورالعمل اجرایی شماره 18089/105 مورخ 9/2/1381 سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور (سابق) درخصوص استفاده از حداکثر توان مهندسی شرکتهای داخلی خارج می‌گردند.
9ـ همکاریهای دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی در جهت تحقق هدف کنوانسیون
الف ـ دستـگاههای اجرایـی از جمله موارد زیر که در جهت تحقـق هدف کنوانسـیـون به صورت دوجانبه، منطقه‌ای یا بین‌المللی با دیگر کشورها یا سازمانها همکاری می‌نمایند موظفند گزارش عملکرد ادواری خود را مشتمل بر موضوعات عملکرد، فرصتهای همکاری، موانع و مشکلات و پیشنهادات به کارگروه ملی ارائه نمایند:
1ـ وزارت امور خارجه: تسهیلات محیط زیست جهانی
2ـ سازمان هواشناسی کشور: هیئت بین‌الدول تغییر آب و هوا
3ـ وزارت جهاد کشاورزی: سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد
4ـ وزارت صنایع و معادن: سازمان توسعه صنعتی ملل متحد
5 ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی: بانک جهانی
6 ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: سازمان بهداشت جهانی
7ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس‌جمهور: برنامه عمران ملل متحد
ب ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است پیشنهاد لازم را به منظور طرح در بانک توسعه اسلامی برای بهره‌مندی کشورهای عضو از تسهیلات بانک مذکور درخصوص تغییر آب و هوا ارائه و پیگیری نماید.
رئیس جمهور ـ محمود احمدی نژاد
نوع : آیین نامه
شماره انتشار : 18775
تاریخ تصویب : 1387/12/4
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی : سازمان حفاظت محیط زیست - وزارت امور خارجه -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
آیین‌نامه اجرایی نحوه بلوکبندی در شرکتهای تعاونی سهامیعام اصلاح تبصره ماده (7) آیین‌نامه اجرایی اعطای تسهیلات بانکی در سال 1387
