لیست بهترین وکلای تنظیم قراردادهای تجاری بین المللی ایران

کاربرد قراردادهای بین‌المللی تجاری

معاملات انجام شده تحت قراردادهای تجاری بین‌المللی به ویژه قراردادهای مربوط به فروش کالاها، به عنوان پایه ‌ای از حقوق تجارت بین المللی شکل گرفته ‌اند. معاملات تجاری بین‌المللی در قالب یک قرارداد بین‌المللی که شامل اهداف و تعهدات هر یک از طرفین درگیر با شرایط مندرج در معامله است، شرح داده می ‌شود.

هنگامی‌ که طرف‌ های درگیر در یک معامله از کشورهای مختلف وارد قرارداد تجاری شوند، تحت قوانین بین‌المللی قرارداد قرار می ‌گیرند؛ مگر این که طرفین توافق کنند که تحت قانون یکی از کشورها باشند.

انواع قراردادهای تجاری بین المللی

قراردادهای تجاری بین المللی، انواع بسیاری دارند. در یک تقسیم بندی کلی می توان آن ها را در 3 دسته ی عام قرار داد:

الف) قراردادهای بین المللی فروش (اعم از کالا، فناوری و برند یا نام تجاری)

ب) قراردادهای بین المللی خدمات؛

ج) قراردادهای بین المللی که ترکیبی از فروش- خدمات هستند، مانند قراردادهای صنعتی و ساخت.

نحوه تنظیم قراردادهای تجاری بین المللی

طبق اصول قراردادهای تجاری بین المللی، شکل خاصی برای قرارداد الزامی نیست.

اولین گام، پیش از هر چیز در تنظیم قرارداد تجاری بین المللی، تعیین اهداف و خواسته ها است، به عبارتی طرفین باید مشخص کنند که چه می خواهند تا نحوه رسیدن به آن تعیین شود، همینطور ریسک ها و ارزش ها تبیین گردند.

به این ترتیب چارچوب کلی قرارداد بین المللی تعیین می گردد و براساس آن پیش نویس اولیه قرارداد بین المللی تنظیم می شود.

در پیش نویس، موضوعاتی که باید مورد مذاکره قرار بگیرد مشخص می شود. در مرحله ی مذاکرات، مدیریت حقوقی قرارداد صورت می گیرد. سپس متن قرارداد بین طرفین امضاء می گردد. اکثر قراردادهای بین المللی به صورت کتبی هستند هر چند قرارداد شفاهی هم وجود دارد.

شکل قرارداد تجاری بین المللی بسته به نوع آن متفاوت است اما به طور کلی قراردادهای بین المللی حاوی ارکان اساسی از جمله مشخصات طرفین، موضوع قرارداد، رویه اقتصادی قرارداد از جمله بهای کالا یا خدمت، مدت قرارداد، نحوه ی اجرای تعهدات ناشی از قرارداد، موارد فسخ یا انفساخ، شیوه حل و فصل اختلافات ناشی از قرارداد، موارد عدم مسئولیت، قانون حاکم بر قرارداد و تاریخ تنظیم آن است.

اشتباهاتی که در تنظیم قراردادهای تجاری بین المللی اتفاق می افتد:

اشتباه در قراردادهای بین المللی عبارت از فرض غیرمنطبق با واقع ، در مورد امور موضوعی یا حکمی است. اما هر اشتباهی مبطل قرارداد نیست و اشتباه موثر شرایطی دارد:

1- اشتباه چنان با اهمیت بوده که کار شخص متعارفی دچار آن شده است

2- طرف دیگر باعث آن اشتباه شده یا از آن آگاه بوده است. اما اگر طرف مزبور در اشتباه خود مرتکب تقصیر سنگین شده یا مسئولیت آن را به عهده گرفته باشد، امکان ابطال قرارداد وجود ندارد.